-
1 wa|dzić
impf książk. Ⅰ vt (poróżnić) to cause discord- wadziła sąsiadów she stirred up troubles among/between her neighboursⅡ vi (przeszkadzać) to incommode vt książk.; to be an inconvenience, to cause inconvenience- wadzić komuś swoją obecnością to incommode sb with one’s presence książk.- pies nie wadził nikomu w mieszkaniu the dog was not an inconvenience to anyone in the flat- nie wadzi/nie wadziłoby z nim porozmawiać it may/might be worthwhile a. worth while talking a. to talk to himⅢ wadzić się przest. (kłócić się) to quarrel- wadzić się z kimś o coś to quarrel with sb about a. over sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wa|dzić
См. также в других словарях:
wadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} prowadzić kłótnie; spierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wadzić się z sąsiadami, z rodziną. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wadzić — ndk VIa, wadzićdzę, wadzićdzisz, wadź, wadzićdził 1. książk. «być przeszkodą, zawadą; przeszkadzać, zawadzać» Wadzić komuś swoją obecnością. Piesek nie wadził w mieszkaniu. Paweł spokojny, nie wadził nikomu. (Fredro) ◊ pot. Nie wadzi, nie… … Słownik języka polskiego
pospierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospierać sięam się, pospierać sięa się, pospierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, wadzić się, kłócić się z kimś przez pewien czas; pokłócić się, poróżnić się, posprzeczać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeczać sięam się, sprzeczać sięa się, sprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wadzić się z kimś, toczyć spór, kłótnię; spierać się, kłócić się, swarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczać się o pieniądze.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat … Słownik języka polskiego
waśnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} prowadzić z kimś spór, kłótnię; wadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waśnić się o spadek. Waśnić się w rodzinie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
waśnić — ndk VIa, waśnićnię, waśnićnisz, waśnićnij, waśnićnił, waśnićniony książk. «powodować waśnie, niesnaski, wywoływać niezgodę» Waśnić małżeństwo. waśnić się książk. «kłócić się, wadzić się» Waśnić się z kimś o coś. Waśnili się między sobą … Słownik języka polskiego
wadzenie — ↨ wadzenie się n I rzecz. od wadzić (się) … Słownik języka polskiego